Romance
21 to 35 years old
2000 to 5000 words
Marathi
Story Content
मुंबईच्या गजबजलेल्या शहरात, 'टीएव्ही' ऑफिसमध्ये पहिली भेट झाली – मयन (मालक) आणि शर्वी (फोटोग्राफर) यांची. ऑफिसमधील वातावरण उत्साहाने भारलेले होते, पण मयनच्या व्यक्तिमत्त्वात एक अनाकलनीय गूढता होती. शर्वी एक तरुण आणि महत्वाकांक्षी फोटोग्राफर होती. तिला नवीन गोष्टींचा शोध घ्यायला आवडायचा. मयनच्या डोळ्यांतील गूढता तिला आकर्षित करत होती. ती त्याच्याबद्दल अधिक जाणून घेण्यासाठी उत्सुक होती.
शर्वी कामात व्यस्त असताना, तिचा मित्र साकेतचा इशारा तिला आठवला. साकेतने तिला मयनच्या विचित्र वागण्याबद्दल सावध केले होते. 'शर्वी, मला तो माणूस जरा संशयास्पद वाटतो. त्याच्यापासून जरा जपून राहा,' साकेत म्हणाला होता. पण शर्वीने त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष केले. तिला मयनमधील रहस्यमयता अधिक भावत होती.
एक दिवस, मयनने शर्वीला त्याच्या केबिनमध्ये बोलावले. त्याने तिला एक नवीन प्रोजेक्ट सोपवला – 'बेहद'. हा प्रोजेक्ट खूप खास होता आणि मयनला शर्वीच्या क्षमतेवर पूर्ण विश्वास होता. 'बेहद'च्या निमित्ताने मयन आणि शर्वी जवळीक साधू लागले. ऑफिसमधील व्यावसायिक मर्यादा हळूहळू पुसट होऊ लागल्या. कामाच्या दरम्यान ते एकमेकांच्या अधिक जवळ येऊ लागले. दोघांनाही एकमेकांच्या सहवासात खूप आनंद येत होता.
शर्वी आणि मयन यांच्यातील संबंध अधिक दृढ होत असताना, शर्वीच्या मनात मयनबद्दल अनेक प्रश्न निर्माण झाले. एक दिवस, साकेतचा फोन आला आणि त्याने शर्वीला मयनच्या वडिलांच्या मृत्यूवर संशय व्यक्त केला. 'शर्वी, मला खात्री आहे की मयनच्या वडिलांचा मृत्यू नैसर्गिक नव्हता. मला या प्रकरणात काहीतरी गडबड वाटते,' साकेत म्हणाला. त्याने शर्वीला या प्रकरणाची माहिती देण्याचा प्रयत्न केला.
साकेतच्या बोलण्याने शर्वी विचारात पडली. तिने मयनच्या वडिलांच्या मृत्यूची माहिती काढण्याचा निर्णय घेतला. पण जेव्हा मयनला हे समजले, तेव्हा तो शर्वीवर खूप रागावला. त्याने तिला साकेतपासून दूर राहण्याची धमकी दिली. 'जर तू साकेतशी बोललीस, तर त्याचे परिणाम चांगले होणार नाहीत,' मयन शर्वीला म्हणाला.
शर्वी प्रेमापोटी मयनच्या पहिलं मोठं नियंत्रण स्वीकारते. तिला माहीत होते की मयनचे बोलणे चुकीचे आहे, पण ती त्याच्या प्रेमात आंधळी झाली होती. तिने साकेतशी बोलणे बंद केले. मयन आणि शर्वीचे नाते अधिक गुंतागुंतीचे होत चालले होते.
'बेहद' प्रोजेक्टच्या कामात मयन आणि शर्वी अनेक दिवस व्यस्त होते. एका रात्री, ऑफिसमध्ये काम करत असताना, मयनने शर्वीला एकांतात गाठले. त्याने तिला आपल्या भावना व्यक्त केल्या. 'शर्वी, मला तू खूप आवडतेस. मला तुझ्याशिवाय राहणे शक्य नाही,' मयन म्हणाला. शर्वीलाही मयनबद्दल प्रेम वाटत होते. दोघांनीही एकमेकांच्या वासनेचा स्वीकार केला. त्यांचे प्रेम अधिक दृढ झाले.
दरम्यान, शर्वीला मयनच्या भूतकाळाबद्दल काही धक्कादायक गोष्टी समजल्या. तिला कळले की मयनचे वडील एक भ्रष्ट राजकारणी होते आणि त्यांचा मृत्यू संदिग्ध परिस्थितीत झाला होता. शर्वीला हेही समजले की मयन आपल्या वडिलांच्या मृत्यूचा बदला घेण्यासाठी काहीतरी योजना आखत आहे.
शर्वीने मयनला त्याच्या योजनांबद्दल विचारले. सुरुवातीला मयनने तिला टाळण्याचा प्रयत्न केला, पण नंतर त्याने तिला सत्य सांगितले. त्याने सांगितले की तो आपल्या वडिलांच्या मृत्यूसाठी जबाबदार असलेल्या लोकांना शिक्षा देऊ इच्छितो. शर्वीने मयनला समजावण्याचा प्रयत्न केला, पण तो आपल्या निर्णयावर ठाम होता.
शर्वीसमोर एक कठीण परिस्थिती उभी राहिली. तिला मयनवर प्रेम होते, पण तिला त्याचे विचार मान्य नव्हते. तिने ठरवले की ती मयनला चुकीच्या मार्गावर जाण्यापासून रोखणार. तिने मयनला सांगितले की हिंसा कधीही समस्या सोडवू शकत नाही. तिने त्याला कायद्याचा आधार घेण्याचा सल्ला दिला.
सुरुवातीला मयन ऐकायला तयार नव्हता, पण शर्वीच्या समजूतदार बोलण्याने त्याच्या मनावर परिणाम झाला. त्याला जाणीव झाली की शर्वी बरोबर बोलत आहे. त्याने आपल्या বদल्या घेण्याच्या विचारांना तिलांजली दिली आणि कायद्याच्या मार्गाने न्याय मिळवण्याचा निर्णय घेतला.
अखेरीस, मयनने पोलिसांना सर्व सत्य सांगितले. त्याच्या वडिलांच्या मृत्यूसाठी जबाबदार असलेल्या लोकांना अटक करण्यात आली. मयनला आपल्या कृत्याची जाणीव झाली आणि त्याने शर्वीची माफी मागितली. शर्वीने त्याला माफ केले आणि दोघांनीही नव्याने आपल्या जीवनाला सुरुवात केली. त्यांचे प्रेम अंधारातून प्रकाशाकडे वाटचाल करत होते.
या कथेत, शर्वी आणि मयन यांच्यातील प्रेम, विश्वास आणि समर्पणाची भावना दर्शविली आहे. हे प्रेम त्यांना अंधारातून बाहेर काढते आणि नवीन जीवनाची दिशा देते. त्यांच्या नात्यात अनेक चढ-उतार आले, पण त्यांनी एकमेकांवरचा विश्वास कधीही गमावला नाही. म्हणूनच त्यांचे प्रेम अमर झाले.